معتقدم واتس اپ، وایبر، تلگرام و سایر محیطهای شبیه آن رفقای حزب اللهی را
در خلسه ای بی انتها وارد میکند. با یک نگاه پدیدارشناسانه احساس کاذب مطلع
بودن و اثرگذار بودن و در صحنه بودن نخستین آثار ویرانگر این محیطهاست.
فضایی که بتدریج جای "خلوت" ، مطالعه، حضور اجتماعی در فضای واقعی و حتی بودن با خانواده را میگیرد.
برخی جوانترها به خیال خود با راه اندازی یک گروه یا باز نشر یک عکس یا ویدیو دارند کار فرهنگی میکنند. این یک دروغ آرامش بخش است.
مصرف بی حد و حصر محصولات مینی مال، همه چیز را از معنا تهی میکند و باران اطلاعات بی ربط توجه و تذکار معنوی را نابود میسازد...
اطلاع رسانی سریع جزو کم ارزش ترین کارهای فرهنگی است و اثر تربیتی خطرناک دارد... در این محیطها تربیت ذیل بارش اطلاعات است و این یعنی نوعی بی تربیتی...
یادداشتی از وحید یامین پور